Een boodschap

 

 

Gedachteloos.
Gevoelloos.
Tijdloos.
Totale ontspanning.
Totale overgave.

De zon schijnt.
Een zachte bries.
Hij drijft je naar de stilte.
Alles is in harmonie.

In de verte roept een vogel.
Een lang fluiten, zo dwingend.
Je moet wel luisteren.
Het is een lang verhaal.
Een boodschap voor wie het horen wil.

Het is weer stil.
Het voelt tijdloos.
Zo vredig.
Alles in harmonie.

De zon schijnt.
Een zachte bries.
Hij brengt je terug naar de werkelijkheid:
Een wereld in rep en roer.
Verlangend naar harmonie en vrede. 

De macht van een groep

Dat een groep iemands leven totaal kan verwoesten weten we. Dat ik de energie van “pestgedrag” heb mogen schilderen, bleek toen ik onderstaande tekst bij dit schilderijtje kreeg.

 

                                        

 

Te vaak werd er naar hem gewezen.
Te vaak werd hij gepest.
Totdat hij zich, teruggetrokken in zichzelf,
verwijderde van de rest.

Zijn verhaal kon hij niet vertellen.
Die kans werd nooit gegeven.
Maar door het getreiter van de groep
werd hij een speelbal van het leven.

Was dat voor hem nog wel van waarde?
Zichzelf zijn mocht hij immers niet.
Eenzaam liep hij door de straten.
Verborg angstvallig zijn stil verdriet.

Het getreiter maakte hem beurs vanbinnen.
Hij wilde niet verder leven,
maar kon door wat hij nu ging doen
de groep een boodschap geven.

Zijn dood sloeg in als een bom.
De groep was heel verslagen.
Terwijl hij naar het grote Licht toe ging,
bleven zij achter met heel veel vragen.

 

Verdeeldheid

Precies 5 jaar geleden werd deze afbeelding gemaakt.
Hoe verdeeld is de wereld nu?
Vandaag kwam onderstaande tekst erbij:

 

 

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij nog in gerechtigheid?
Kan jij nog optimistisch zijn
in deze hectische tijd?

Een wereld in beroering.
En wel of niet terecht.
De pandemie heeft ons
al heel wat regels opgelegd.

Bestrijding moeten we “samen doen”,
maar “samenzijn” dat mag niet meer.
Door eenzaamheid en stress
komt menigeen strijdlustig in verweer.

Maar wanneer woede en haat regeren,
we niet meer luisteren naar elkaar.
Wanneer alleen jouw mening telt,
is de eenheid in gevaar.

Kijk eens door de ogen van een ander.
Verplaats je eens in zijn verdriet.
Misschien dat je dan toch ergens
iets van verbondenheid en liefde ziet.

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij in gerechtigheid?
Laten we het proberen
in deze hectische tijd.

 

Het coronavirus

 

 

Aan dit schilderij ben ik begin maart begonnen en wie had verwacht dat “de Storm”, geplaatst in februari, nu al over de wereld raast in de vorm van het coronavirus?
Al snel besefte ik, dat in dit schilderij het heftige (langdurige) proces van deze crisis wordt weergegeven: onmacht, frustratie, wanhoop, pijn en verdriet. Dit alles zo voelbaar tijdens het schilderen.
Onbewust maakte ik veel foto’s en ik neem u graag mee in de voortgang van dit proces.
Vanaf het ontstaan van het virus tot aan de begeleiding van de mensen die over gaan naar Gene Zijde.
Klik hiervoor op onderstaande afbeeldingen.

 

storm

 

 

De storm

Opeens was hij daar,
de alles bedreigende storm.
De automatische piloot stond aan.
en niemand zag het gevaar.

Het leek toch allemaal zo goed te gaan.
Geen vuiltje aan de lucht.
Maar het onbezorgde leven
was in één klap van de baan.

De storm bracht chaos en verdriet.
De boot sloeg om
Bezittingen kwijt en vechten voor je leven.
Arm of rijk, dat telt in deze niet.

Nu komt het aan op vertrouwen,
doorzettingsvermogen en geduld.
Een reddingsboei wordt uitgegooid.
Je mag aan een nieuwe toekomst bouwen.

 

 

Energetische storm

 


Nadat ik een  expositie heb gehad,  werd er weer een schilderij aan mij doorgegeven.
Terwijl ik aan het werk was, kwamen de woorden “energetische storm” steeds in mijn hoofd en ik voelde daar veel verwarring bij.
Toen het schilderij af was, kon ik er niet echt blij van worden.
Het was af, maar zo voelde het niet.

Wat voelde ik bij dit schilderij?
Als een storm, overspoelt een nieuwe energie de aarde en gaat voor grote veranderingen zorgen.
Iedereen, bewust of niet, maakt daar deel van uit.
En terwijl ik dacht: dat ik misschien net als bij het schilderij “de Dageraad”, wel weer een keer overheen zou gaan schilderen, zag ik een ander schilderij in de kamer staan.
Dit had ik na de expositie nog niet opgeruimd en waarschijnlijk was dat niet zonder reden gebeurd.

Ik werd getroffen door de gelijkheid van kleurgebruik, terwijl er toch jaren tussen zit.
Horen deze 2 schilderijen bij elkaar?
Dan snap ik ook dat ik er niet blij van kan worden.
Dit schilderij is “gestopt” midden in een proces.
Als de schilderijen naast elkaar staan, zie ik duidelijk dat niemand aan deze storm ontkomt.
Iedereen krijgt er mee te maken en op het eind worden de emoties verwerkt.
Degenen die de storm niet overleefd hebben, worden aan Gene Zijde liefdevol opgevangen.
Er wordt al op hen gewacht.

Expositie

 

Wanneer ik terugdenk aan de afgelopen maand krijg ik een voldaan gevoel.

Wat is er gebeurd?
Ik heb mijn eerste expositie mogen houden bij “Joos” in Goor:

“Samen op weg”

 

In deze winkel kreeg ik een platform om met mijn schilderijen naar buiten te treden.

Op de weg naar de opening heb ik van de uitdagingen die ik tegen kwam, veel kunnen leren.
Als eerste wilde ik een fotoboek maken, waarin de diversiteit van het werk te zien zou zijn.
Wat ik hiervan geleerd heb…???

Dat je de originele bestanden van foto’s nooit weg moet doen!!!
Om ruimte te maken op de computer had ik deze n.l. weggegooid en de kleine bestanden bewaard.
Deze waren natuurlijk niet geschikt voor het fotoboek en al het werk dat nog in mijn bezit was, moest dus opnieuw gefotografeerd worden.
Hier kreeg ik gelukkig hulp bij, maar de verwerking ervan lag toch wel op mijn bordje.
Een les, die me heel veel tijd en energie heeft gekost.
Maar het fotoboek werd prachtig, evenals een klein boekje met teksten en afbeeldingen van de website.

Daarna begon het klaarzetten van de schilderijen,
kaartjes met beschrijving maken,
nieuw visitekaartje, uitnodiging,
drankje, hapje, een traktatie met mijn logo etc. etc.
In verschillende kranten kwam een mooi persbericht.

                                                     En dan is het 12 oktober!!
                                                     Mijn eerste expositie is een feit.

 


Ik heb genoten van de openingsmiddag.
Wat mooi om te kunnen vertellen wat mijn intentie is en uitleg te geven hoe mijn werk tot stand komt: het proces dat onder het eindresultaat zit.

 

Ontroerend, hoe ik werd toegesproken door mijn vriendin en   
hoe we daarna samen een schilderij onthulden als opening van de expositie.

Wat fijn dat mensen naar je toe komen en vertellen dat ze de emoties in de schilderijen ook echt voelen.
Wat een stimulans om te horen dat ik meer moet exposeren.

Ik ben dankbaar
– voor alles wat ik de afgelopen maand heb mogen leren.
– voor alle hulp, die ik op vele wijze heb mogen ontvangen.
– voor de ruimte die mij is aangeboden.
– voor iedereen die de moeite heeft genomen naar mijn expositie te komen.

Maar mijn grootste dank gaat naar mijn “Begeleiders”, die via mij hun boodschap kenbaar willen maken.

Komt er weer een expositie??
Ik hoop het van harte.
Mocht je een geschikte ruimte weten, waar werk van mij kan hangen, neem dan a.u.b. contact met me op.
Deze schilderijen zijn niet voor mij doorgegeven, maar voor anderen.
Ik hoop echt dat ze hun bestemming krijgen.

Hommage

Deze tekening en tekst is doorgegeven voor een heel bijzonder persoon.

 

 



Een ode aan u
oh schone vrouw,
wat doet gij toch mooi werk.
Een leven lang 
staat gij al klaar
om te werken aan Gods “kerk”.

Onbaatzuchtig geeft gij hulp.
aan een ieder
die het vraagt.
Verdriet en pijn
leggen ze bij u neer.
Maar nimmer dat u klaagt.

Uw eigen verdriet
in stilte gedragen,
maakt eenzaam en alleen.
Maar hier aan Gene Zijde
zien wij uw zilte tranen
en slaan een arm om u heen.

Een dierbaar gemis,
wij voelen uw pijn
en zien u doorgaan met uw leven.
Onvoorwaardelijk liefhebben,
het staat gegrift in uw hart
en wordt aan anderen doorgegeven.

Wij zijn u zo dankbaar.
Wij zijn zo trots.
Gij hebt zulk mooi werk gedaan.
Een ode aan u
Oh schone vrouw.
Gij komt in de top tien te staan!


 

De keuze

 

 

Stilaan komt de tijd
van de grote krachtmeting.
Sta jij achter jouw waarheid?
Blijf jij trouw aan jezelf?
De weerstand in de wereld
tegen alles wat liefde is,
is nog steeds een grote bedreiging.

Haat en macht staan hoog in het vaandel.
De kampen worden gesplitst.
Niets kan meer verborgen blijven.
De waarheid komt boven tafel.
En dan komt de keuze
tussen chantage of eerlijkheid.

Een nieuwe generatie staat op.
Wil in vrede leven.
Gelijkheid voor iedereen.
Eerlijk en onbaatzuchtig
dragen zij hun liefde uit.
Een voorbeeld voor allen,
die nog steeds in tweestrijd staan.
Volg hen en bouw mee
aan een betere wereld.

De grote transformatie

De grote transformatie

 

Terwijl ik me instelde op het jaar 2018 werd er in december een begin gemaakt met dit schilderij.
Het eindresultaat spreekt voor zichzelf.

Het zal een turbulent jaar worden.
In het groot, maar zeker ook in het klein.
We zitten midden in een grote transformatie.

Mediteer eens op dit schilderij.
Wat raakt je het diepst?
Dit kan en mag je naar jezelf spiegelen.
Welke ballast wil je loslaten?
Loslaten en liefhebben, twee grote uitdagingen!

Wil je met het verhaal in het schilderij meelopen,
volg dan eerst de afbeeldingen onder de tekst.

Iedere keer als ik me op dit schilderij instel, ontdek ik weer iets anders
en ik hoop dat het voor anderen ook zo is.