Deze wereld

 

Wie ben ik in deze wereld?
Mijn invloed lijkt zo klein.
Ik zou, wanneer ik om me heen kijk,
van veel meer waarde willen zijn.
Zoveel onbegrip, verdriet, agressie.
Geen gezamenlijk overleg.
Het ego regeert en zorgt voor twijfel.
Hoe vind ik nog de juiste weg?

En jij…? Waar ben jij in deze wereld?
Voel jij ook verdriet en pijn?
Of zoek jij in de duisternis
waar de lichtpuntjes kunnen zijn?
Een vriendelijk woord, een luisterend oor.
Een lichtpuntje voor de aarde
Een helpende hand, een kopje koffie.
Alles heeft een gouden waarde.

Jij en ik in deze wereld.
Onze invloed lijkt wel klein.
Maar, hand in hand en met een open hart,
kan van grote betekenis zijn.
Samen verbinden, samen creëren,
Samen zijn we heel erg sterk.
Liefde reinigt, liefde laat stromen.
Wij verbinden ons levenswerk

Wat fijn…

 

Wat fijn

Wat fijn als iemand aandacht voor je heeft.
Jouw stil verdriet begrijpt.
Luistert naar onuitgesproken woorden.
En werkelijk om je geeft.

Wat fijn als je je gang mag gaan,
mag leven zoals jij dat voelt.
mag vallen, opstaan en weten dat als het nodig is,
er iemand voor je klaar zal staan.

Wat fijn als ook jij in je leven
iets van jouw kracht en liefde,
aan de wereld om je heen
als inspiratie mee kan geven.

De macht van een groep

Dat een groep iemands leven totaal kan verwoesten weten we. Dat ik de energie van “pestgedrag” heb mogen schilderen, bleek toen ik onderstaande tekst bij dit schilderijtje kreeg.

 

                                        

 

Te vaak werd er naar hem gewezen.
Te vaak werd hij gepest.
Totdat hij zich, teruggetrokken in zichzelf,
verwijderde van de rest.

Zijn verhaal kon hij niet vertellen.
Die kans werd nooit gegeven.
Maar door het getreiter van de groep
werd hij een speelbal van het leven.

Was dat voor hem nog wel van waarde?
Zichzelf zijn mocht hij immers niet.
Eenzaam liep hij door de straten.
Verborg angstvallig zijn stil verdriet.

Het getreiter maakte hem beurs vanbinnen.
Hij wilde niet verder leven,
maar kon door wat hij nu ging doen
de groep een boodschap geven.

Zijn dood sloeg in als een bom.
De groep was heel verslagen.
Terwijl hij naar het grote Licht toe ging,
bleven zij achter met heel veel vragen.

 

Verdeeldheid

Precies 5 jaar geleden werd deze afbeelding gemaakt.
Hoe verdeeld is de wereld nu?
Vandaag kwam onderstaande tekst erbij:

 

 

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij nog in gerechtigheid?
Kan jij nog optimistisch zijn
in deze hectische tijd?

Een wereld in beroering.
En wel of niet terecht.
De pandemie heeft ons
al heel wat regels opgelegd.

Bestrijding moeten we “samen doen”,
maar “samenzijn” dat mag niet meer.
Door eenzaamheid en stress
komt menigeen strijdlustig in verweer.

Maar wanneer woede en haat regeren,
we niet meer luisteren naar elkaar.
Wanneer alleen jouw mening telt,
is de eenheid in gevaar.

Kijk eens door de ogen van een ander.
Verplaats je eens in zijn verdriet.
Misschien dat je dan toch ergens
iets van verbondenheid en liefde ziet.

Geloof jij nog in liefde?
Geloof jij in gerechtigheid?
Laten we het proberen
in deze hectische tijd.