De dans

 

 

Mag ik even met je dansen?
Dansen in het Licht.
Ik wil je even bij me voelen,
nu ik me tot jou richt.

Mag ik even met je dansen?
Dansen in het Licht.
Er is wel wat te vieren hoor.
de finish  is in zicht.

Ik wil graag met je dansen.
Ik voel me blij en sterk.
Dansend op de regenboog.
Er ligt voor ons veel werk.

Geef mij je hand, ik leid je mee
naar de dansvloer in het Licht.
Samen dansen, samen werken,
met een lach op ons gezicht.

Mag ik deze dans van jou?
Het is zo’n bijzondere dag.
Ik ben zo dankbaar dat ons werk,
nu voor de wereld starten mag.

Kerst 2018

 

 



Kerst 2018

Kijk eens met gesloten ogen.
Luister eens met je ogen dicht.
Spreek eens zonder geluid te maken
En voel hoe je naar binnen bent gericht.

Kijk eens onbevangen in het duister.
Hoor eens de waarheid in jezelf.
luister eens naar de stem van je geweten
En voel hoe je liefdevol verbinding maakt.

Laat het oordelen maar achterwege.
Wijs iemands woorden niet langer af,
Het is toch LIEFDE dat het Kerstkind
Naar de wereld heeft gebracht?

Maskers zijn niet langer nodig.
Laat eerlijkheid op je vaandel staan.
Een gouden mozaïek zal het symbool zijn
om in liefde met elkaar verder te gaan.

De stilte

img004-kopie

Een stilte zo sereen.
Een gevoel van tijdloosheid.
Is dit wat ze bedoelen
met leven in de Eeuwigheid?

Geen pijn, geen verdriet.
Alleen maar rust.
Gedachteloos zweef ik.
Mijn verstand is gesust.

In de verte klinkt heel zacht muziek.
Zo mooi heb ik nog nooit gehoord.
Het lijkt wel hemels en dan…
zie ik het zilveren koord.

Een engel staat naast me lacht
en neemt me bij de hand.
Het is tijd, hoor ik heel zacht.
We gaan nu samen naar Gods land.

Het koord is los, ik zweef verder,
met de engel aan mijn zij.
In Gods huis ben ik nu welkom.
Mijn aardse leven is voorbij.

het toverstokje

20141230_135035

 

Als ik een toverstokje had,
zou ik je weer laten lachen.
Je blijheid gaf ik aan je terug.
Zorgen liet ik pardoes verdwijnen:
Een moeilijke tijd was achter de rug.

Als ik een toverstokje had,
zou ik je eens laten huilen.
Zilte tranen, vanuit je eigen bron.
Je masker zou ik laten barsten:
Verdriet en pijn verdwenen met de zon.

Als ik een toverstokje had,
gaf ik je een potje moed.
En ook nog één met eigenwaarde.
Ik gaf je leven een nieuwe kans:
Je genoot van het leven op aarde.

Als ik een toverstokje had,
gaf ik jou een roos uit liefde.
Je kreeg een recept voor dankbaarheid.
Ik zou je weer laten stralen:
Een einde van je eenzaamheid.

Als ik een toverstokje had,
liet ik het liefde regenen.
Ik zorgde voor veel zonneschijn.
De aarde kreeg genezing:
Er zou dan eindelijk vrede zijn.

De keuze

 

 

Stilaan komt de tijd
van de grote krachtmeting.
Sta jij achter jouw waarheid?
Blijf jij trouw aan jezelf?
De weerstand in de wereld
tegen alles wat liefde is,
is nog steeds een grote bedreiging.

Haat en macht staan hoog in het vaandel.
De kampen worden gesplitst.
Niets kan meer verborgen blijven.
De waarheid komt boven tafel.
En dan komt de keuze
tussen chantage of eerlijkheid.

Een nieuwe generatie staat op.
Wil in vrede leven.
Gelijkheid voor iedereen.
Eerlijk en onbaatzuchtig
dragen zij hun liefde uit.
Een voorbeeld voor allen,
die nog steeds in tweestrijd staan.
Volg hen en bouw mee
aan een betere wereld.

Luisteren

60 x 80 cm ingelijst

 

Diep weggestopt, word ik bewaard.
Maar ik, verdriet, heb ook een stem.
Waarom zet je een masker voor
en doe je maar alsof?
Wie houdt wie hier voor de gek?
Waarom wil je mij niet horen?
Waarom mag ik niet gezien worden van jou?

Ik klop bij je aan,
lichamelijke problemen zijn het gevolg.
Ik wil zo graag dat je naar me luistert.

Ik heet “verdriet” en mijn verhaal
kent een lang verleden.
Ik hoor bij je, je hele leven,
maar ik sta jou niet aan,
Je vindt me vervelend en stopt me weg.

Telkens weer probeer ik je iets te vertellen
maar jij wilt nog steeds niet luisteren.
Waarom toch niet, probeer het eens,
zet je oren open
Je hoort me diep van binnen huilen.

Ik ben gegroeid, laat me niet langer wegstoppen,
ik wil mijn vrijheid terug.
Als jij gaat luisteren
naar wat ik te vertellen heb.
kunnen we eindelijk vrienden worden
en kan ik opstaan in het Licht.

Noodkreet

“Ik ben zo moe!” hoorde ik zeggen op het moment dat ik wakker werd en later op de dag werd er een tekst doorgegeven.
Een tekst, die diepe indruk op mij maakt. Hoe vaak betitelen wij een bepaald gedrag als ongepast en negatief, maar is het eigenlijk een noodkreet?
Laten we er voor openstaan om die “stille” kreet te horen!

 

20160721_194637

NOODKREET

Ik ben zo moe,
draai overuren.
Ik krijg mijn gedachten niet meer stil.
Mijn gedrag, door niemand begrepen,
wordt wel veroordeeld
wanneer ik uit wanhoop zomaar gil.

Gevangen in mijn hoofd,
krijg ik niets meer op een rijtje.
Stemmen maken mij vaak dol.
Ik ga dan gillen,
wil wel dood zijn.
Mijn hoofd zit continu te vol.

Oh God, waar ben je?
Besta je wel?
Ik sta voor mijzelf niet meer in.
Een noodkreet naar het Allerhoogste.
Help me God,
ik wil echt een nieuw begin.

Ik ben zo moe,
draai overuren.
Dood en leven vechten met elkaar.
Ik geef nog niet op,
mijn liefde wil stromen.
Maar alleen krijg ik dit niet klaar.

Stuur mij hulp God.
Zijn er ook engelen
die mijn stemmen kunnen stillen?
Ze maken ruzie in mijn hoofd.
Vragen mij dingen,
waarvan ik uit wanhoop dan ga gillen.

Ik wil geen geheimen.
Mijn hoofd moet leeg.
Begrip is wat ik vraag.
Ik zou verder kunnen leven,
wanneer ik verlost word van de last
die ik al veel te lang draag.

Ik ben zo moe.
Een laatste noodkreet!
Help, oh help!
Hoor mij aan!
Toon mij een strohalm God,
die ik kan grijpen.
Zodat ik met mijn leven verder kan gaan.

 

The song of love

The song of love

Het lied van heimwee.
Het lied van herkenning.
Het lied van verbinding.
Het lied van het vrije gevoel.
The song of the bird.
The song of love.

Verbonden door de eeuwen heen.
Toch afgescheiden van elkaar.
Het lied van liefhebben.
Het lied van het bezeren.
Het lied van het karmische pad.
The song of the bird.
The song of love.

Een hereniging op afstand.
De regenboog verbindt.
Het lied van samenwerking.
Het lied van tweelingzielen.
Het lied van totale eenheid.
The song of the bird.
The song of love.

Wanneer de klokken luiden

 

Wanneer de klokken luiden,
het einde is nabij.
Een ziel weer terug naar huis wil,
staan engelen jou ter zij.

Wanneer de klokken luiden,
ten teken van verdriet.
Een laatste groet ten afscheid,
vergeten wij jou niet.

Wanneer de klokken luiden,
kijk dan maar eens omhoog.
Voor jou verschijnt door je tranen heen,
een prachtige regenboog.

Wanneer de klokken luiden,
jij je eenzaam en verlaten voelt,
komt er een diepere verbinding
zoals “In den Beginne” is bedoeld.

Wanneer de klokken niet meer luiden,
alles om je heen verstilt.
Tonen wij jou je Goddelijke opdracht,
want dat is hetgene dat je wilt.

Wanneer de klokken niet meer luiden,
loop dan je weg mijn lieve kind.
Het is daar, waar je zo alleen bent
dat jij je allerliefste vindt.

De klokken gaan weer luiden
nu voor een verenigd zielenpaar
Een verbinding tussen hemel en aarde,
Gods werk ligt voor hen klaar.