De stilte

img004-kopie

Een stilte zo sereen.
Een gevoel van tijdloosheid.
Is dit wat ze bedoelen
met leven in de Eeuwigheid?

Geen pijn, geen verdriet.
Alleen maar rust.
Gedachteloos zweef ik.
Mijn verstand is gesust.

In de verte klinkt heel zacht muziek.
Zo mooi heb ik nog nooit gehoord.
Het lijkt wel hemels en dan…
zie ik het zilveren koord.

Een engel staat naast me lacht
en neemt me bij de hand.
Het is tijd, hoor ik heel zacht.
We gaan nu samen naar Gods land.

Het koord is los, ik zweef verder,
met de engel aan mijn zij.
In Gods huis ben ik nu welkom.
Mijn aardse leven is voorbij.

het toverstokje

20141230_135035

 

Als ik een toverstokje had,
zou ik je weer laten lachen.
Je blijheid gaf ik aan je terug.
Zorgen liet ik pardoes verdwijnen:
Een moeilijke tijd was achter de rug.

Als ik een toverstokje had,
zou ik je eens laten huilen.
Zilte tranen, vanuit je eigen bron.
Je masker zou ik laten barsten:
Verdriet en pijn verdwenen met de zon.

Als ik een toverstokje had,
gaf ik je een potje moed.
En ook nog één met eigenwaarde.
Ik gaf je leven een nieuwe kans:
Je genoot van het leven op aarde.

Als ik een toverstokje had,
gaf ik jou een roos uit liefde.
Je kreeg een recept voor dankbaarheid.
Ik zou je weer laten stralen:
Een einde van je eenzaamheid.

Als ik een toverstokje had,
liet ik het liefde regenen.
Ik zorgde voor veel zonneschijn.
De aarde kreeg genezing:
Er zou dan eindelijk vrede zijn.

Luisteren

60 x 80 cm ingelijst

 

Diep weggestopt, word ik bewaard.
Maar ik, verdriet, heb ook een stem.
Waarom zet je een masker voor
en doe je maar alsof?
Wie houdt wie hier voor de gek?
Waarom wil je mij niet horen?
Waarom mag ik niet gezien worden van jou?

Ik klop bij je aan,
lichamelijke problemen zijn het gevolg.
Ik wil zo graag dat je naar me luistert.

Ik heet “verdriet” en mijn verhaal
kent een lang verleden.
Ik hoor bij je, je hele leven,
maar ik sta jou niet aan,
Je vindt me vervelend en stopt me weg.

Telkens weer probeer ik je iets te vertellen
maar jij wilt nog steeds niet luisteren.
Waarom toch niet, probeer het eens,
zet je oren open
Je hoort me diep van binnen huilen.

Ik ben gegroeid, laat me niet langer wegstoppen,
ik wil mijn vrijheid terug.
Als jij gaat luisteren
naar wat ik te vertellen heb.
kunnen we eindelijk vrienden worden
en kan ik opstaan in het Licht.

Noodkreet

“Ik ben zo moe!” hoorde ik zeggen op het moment dat ik wakker werd en later op de dag werd er een tekst doorgegeven.
Een tekst, die diepe indruk op mij maakt. Hoe vaak betitelen wij een bepaald gedrag als ongepast en negatief, maar is het eigenlijk een noodkreet?
Laten we er voor openstaan om die “stille” kreet te horen!

 

20160721_194637

NOODKREET

Ik ben zo moe,
draai overuren.
Ik krijg mijn gedachten niet meer stil.
Mijn gedrag, door niemand begrepen,
wordt wel veroordeeld
wanneer ik uit wanhoop zomaar gil.

Gevangen in mijn hoofd,
krijg ik niets meer op een rijtje.
Stemmen maken mij vaak dol.
Ik ga dan gillen,
wil wel dood zijn.
Mijn hoofd zit continu te vol.

Oh God, waar ben je?
Besta je wel?
Ik sta voor mijzelf niet meer in.
Een noodkreet naar het Allerhoogste.
Help me God,
ik wil echt een nieuw begin.

Ik ben zo moe,
draai overuren.
Dood en leven vechten met elkaar.
Ik geef nog niet op,
mijn liefde wil stromen.
Maar alleen krijg ik dit niet klaar.

Stuur mij hulp God.
Zijn er ook engelen
die mijn stemmen kunnen stillen?
Ze maken ruzie in mijn hoofd.
Vragen mij dingen,
waarvan ik uit wanhoop dan ga gillen.

Ik wil geen geheimen.
Mijn hoofd moet leeg.
Begrip is wat ik vraag.
Ik zou verder kunnen leven,
wanneer ik verlost word van de last
die ik al veel te lang draag.

Ik ben zo moe.
Een laatste noodkreet!
Help, oh help!
Hoor mij aan!
Toon mij een strohalm God,
die ik kan grijpen.
Zodat ik met mijn leven verder kan gaan.

 

The song of love

The song of love

Het lied van heimwee.
Het lied van herkenning.
Het lied van verbinding.
Het lied van het vrije gevoel.
The song of the bird.
The song of love.

Verbonden door de eeuwen heen.
Toch afgescheiden van elkaar.
Het lied van liefhebben.
Het lied van het bezeren.
Het lied van het karmische pad.
The song of the bird.
The song of love.

Een hereniging op afstand.
De regenboog verbindt.
Het lied van samenwerking.
Het lied van tweelingzielen.
Het lied van totale eenheid.
The song of the bird.
The song of love.

Wanneer de klokken luiden

 

Wanneer de klokken luiden,
het einde is nabij.
Een ziel weer terug naar huis wil,
staan engelen jou ter zij.

Wanneer de klokken luiden,
ten teken van verdriet.
Een laatste groet ten afscheid,
vergeten wij jou niet.

Wanneer de klokken luiden,
kijk dan maar eens omhoog.
Voor jou verschijnt door je tranen heen,
een prachtige regenboog.

Wanneer de klokken luiden,
jij je eenzaam en verlaten voelt,
komt er een diepere verbinding
zoals “In den Beginne” is bedoeld.

Wanneer de klokken niet meer luiden,
alles om je heen verstilt.
Tonen wij jou je Goddelijke opdracht,
want dat is hetgene dat je wilt.

Wanneer de klokken niet meer luiden,
loop dan je weg mijn lieve kind.
Het is daar, waar je zo alleen bent
dat jij je allerliefste vindt.

De klokken gaan weer luiden
nu voor een verenigd zielenpaar
Een verbinding tussen hemel en aarde,
Gods werk ligt voor hen klaar.

 

Twijfel

 

Heb je dat ook wel eens?
Dat je zomaar vanuit het niets ineens heel erg aan iets begint te twijfelen?
Mij overkwam het op een avond dat me  werd  aangegeven dat ik iets mocht gaan schrijven.
Met pen en papier zat ik klaar  en toen gebeurde het ineens…….
Er drong iets door een kiertje in mijn ontspannen gedachten en het kreeg de overhand.
Kan ik dit wel? Is het wel zuiver? Verzin ik het niet? Wie ben jij om te schrijven? etc. etc.
Het wilde niet stoppen.
Toch voelde ik dat dit de bedoeling was.
Om mijn gedachten weer te kunnen ontspannen, begon ik op het papier zomaar te krassen.
Van een rustig tempo ging het ineens in volle vaart.
Ik had niets in te brengen.
Plotseling stopte het en toen ik keek wat er gekrast was, zag ik een doosje waaruit een lange spiraal kwam met boven aan een grijnzend gezicht met spottende ogen.
Vol verbazing keek ik er naar: Een duveltje uit een doosje? Wat betekent dit?
Toen hoorde ik: “TWIJFEL!” en……. ik begon te schrijven:

Twijfel

Als een duveltje uit een doosje
kwam hij weer eens te voorschijn.
Het mannetje van de twijfel,
een brede grijns op zijn gezicht.

Is het gelukt, waar sta je nou?
Heb ik je nog in mijn macht?
Of heeft mijn geestelijk geplaag
jou toch weer uit je evenwicht gebracht?

Ik hoop het maar, daar leef ik van:
twijfel zaaien bij de mensen.
Ik plaag zo graag, maar ken daarbij
ook zeker wel mijn grenzen.

Een middel om mij te bestrijden?
Wees dan standvastig keer op keer.
Ik laat je met rust, maar schrik niet
als ik het toch steeds weer probeer.

Een beetje twijfel is gezond.
Het houdt je scherp in jouw werk.
Ga je niet onderuit, dan heb je gewonnen
en ben je voor mij te sterk.

Als je wilt

36 x 27 cm

 

Als je wilt…

Zo verdrietig.
Zo boos.
Zo verslagen.
Zo machteloos.
Zo eenzaam.
Zo radeloos.
Zal ik….?

Als je wilt…
Geef me je hand,
zodat je een verbinding voelt.
Je hoeft niet alles alleen te doen.

Als je wilt…
Mag je tegen me schreeuwen,
verdriet en boosheid laten stromen.
Gooi je frustraties er maar uit.

Als je wilt…
Mag je met mij praten.
Vertel me jouw problemen maar.
Misschien verheldert het jouw gedachten.

Als je wilt…
Leg ik een arm om je heen.
Misschien voel je je even veilig
en niet meer zo alleen.

Als je wilt…
Pak dan mijn hand,
zodat ik je overeind kan helpen.
Ik loop een stukje met je mee.

Als je wilt…
Neem dan je kruis op.
Probeer het nog een keer.
Het was voor mij soms ook te zwaar.

Als je wilt…
Zal ik je troosten.
ik geloof in jou
en geef je kracht weer op te staan.

Als je wilt…
voel dan mijn liefde.
Er is een toekomst,
ook voor jou!!!

 

Oud zeer

Misschien heb jij dat ook wel eens: pijn waarvoor je geen oorzaak hebt.
Wat is het fijn dat er dan, zoals bij mij gebeurde, op een andere manier toch uitleg komt.
‘s Morgens aan het ontbijt voelde ik pijn onder mijn schouderblad opkomen, het verergerde snel .
Mijn arm voelde zwaar, voor mij een teken om papier en krijt te pakken.
De afbeelding die ik zag, gaf mij het inzicht dat er geveegd ging worden.

SAMSUNG CAMERA PICTURES De kleuren spraken voor zich. Oude, overbodig geworden energieën(bruin) werden met liefde (roze) gereinigd (blauw).

De pijn was tijdens het tekenen praktisch weg en ik was blij met de boodschap. Maar…….toen begon het pas.
Nog geen uur later werd de pijn zo erg, dat ik naar bed ging. De hele rechterkant van mijn rug en borst “schreeuwden” het uit. Het was weekend, ik had een tekening en de dokter kon dus wel even wachten.
Wat wilde de pijn mij vertellen? Dromen, dromen en nog eens dromen….maar de pijn bleef.
De dokter kwam, de pijn was weg en er was geen medische verklaring te vinden. Terwijl ik mijn eigen visie gaf, begon de pijn weer op te spelen en ik vertelde dat ik in een droom drie keer gewezen werd op de volle maan. Volgens mij betekende dat iets.
Over 5 dagen was het volle maan, zou de pijn zo lang aanhouden?
De dokter vertrok met mijn belofte dat ik zou bellen als de pijn bleef.
Na weer twee dagen van dromen en weer veel pijn, begon ik te twijfelen. Was er toch iets medisch??? Maar mijn tekening dan????
Toen gaf mijn begeleider de volgende tekst door:

Een nevel hangt over oude tijden
En wil daar nu vandaan.
Lost op door middel van dit lijden,
Er zal een nieuwe tijd ontstaan.

Oude restanten opgeruimd.
Gezuiverd door het Heilig vuur.
Houd nog even vol mijn kind.
Het is van korte duur.

Een loutering, zo nodig
om als zuiver instrument te werken.
Het diepe weten komt naar boven
en zal je inzichten versterken.

Ontspan en vertrouw.
Wij stippelen jouw weg wel uit.
De regenboog verbindt je.
De hemelse klok luidt.

Volg je gevoel.
Loop naar het Licht.
Hoor de muziek.
Je doel is in zicht.
H.

Wat een prachtige woorden! Ik wist waar ik mee bezig was.
Er volgden weer twee dagen van pijn en dromen en mijn twijfel nam weer toe. Ik pakte papier en pennen en begon uit frustratie te krassen

Was dit mijn onderbewuste?   SAMSUNG CAMERA PICTURES
Ik herkende beelden en terwijl ik de afbeelding in mij opnam voelde ik de pijn uit mijn lichaam gaan en…..kwam niet meer terug!
De volgende nacht was het volle maan! Mijn droom….!! Geen Pijn meer, maar wel oude ballast kwijt en heel veel inzichten rijker!!!!
Het klinkt misschien raar, maar….. dankjewel pijn!